Reactie op een reactie

Hoi lieve Dame,

Fijn dat je mijn blog leest. Ik krijg erg veel reacties. Het is een onbesproken pijnpunt voor heel veel vrouwen. We zijn niet alleen...

Wat ik je alvast wil meegeven:
Ik hoop dat je durft te luisteren naar enerzijds; je lichaam en dat lichaam goed durft te voeden.
Dus eten wat je wilt, wanneer je honger hebt.

Als je echt fysieke honger hebt, eet dan ook lekker waar je lichaam behoefte aan heeft. Ook al is dat de eerste tijd alleen maar snoep of chips of whatever.

Luister ook naar je lichaam om te voelen wanneer je vol zit. Je lichaam geeft het (echt!) van zelf aan. Zachtjes in het begin maar hoe meer je luistert hoe beter je weer in contact zult komen met je eigen signalen. Vol is vol

Maak je geen zorgen. Je zult gaandeweg 'normaler/gezonder' gaan eten. Kan lang duren, kan kort duren maar het gebeurt. I've been there en het was hemels!

Niet luisteren naar wat voor richtlijnen dan ook. Leer luisteren naar je lijf! (Denk aan het moeten plassen. Niemand plast op gezette tijden en niemand plast de zelfde hoeveelheden.) Eet naar lichamelijke behoefte. Als je jezelf dat toestaat, komt het ECHT ALLEMAAL GOED.

Begin er NU mee. Haal alles in huis wat je zogenaamd 'niet mag hebben' en wat zogezegd 'slecht' voor je is. Eet het als je honger hebt en stop als je vol zit. Dat is de enige manier om los te raken uit de verstikkende greep van emo-eten.
Nog een keer samen: Eet wat je wilt wanneer je honger hebt en stop als je vol zit.

Anderzijds luister ook naar je emoties. Je emotionele honger als het ware. Waarom wil je iets eten terwijl je geen honger hebt? Wat ligt er/voelt er achter die lekkere trek? Wat gebeurt er?

Durf daar de tijd voor te nemen, geen censuur. Alles mag gevoeld worden niks is triviaal of kinderachtig. Het kan wederom lang of kort duren maar alleen op die manier kom je er achter waarom je eet als je geen honger hebt. Waar die 'trek' nou vandaan komt. Hoeft niet altijd te zijn dat je trauma's wegstop ofzo kan ook met kleine onbelangrijk lijkende zaken te maken hebben.

Durf te voelen wat je voelt. Is het honger of is het trek.

Trek betekent dar er iets anders aan de hand is dan dat je 'gewoon iets moet eten.' Het is een anders soort honger die ook gevoed moet worden. Maar (helaas) niet met eten. Onderzoek waarmee wel.
Slapen, mooie film kijken, knuffelen, muziek luisteren, iets uitschreeuwen of praten. Geef jezelf de tijd.

Vertrouw dat jij weet wat goed voor je is als je jezelf, met vallen en opstaan, het vertrouwen in je lijf en ziel weer terug geeft. Ik onderga het nu ook. Elke dag is het spannend. Maar ik weet uit ervaring dat het de enige manier is. Ik ben nu een maand bezig. Ik ben zeker aangekomen maar niet de 1000 kilo waar ik zo bang voor was...

Tot slot,
Ik hoop dat je lieve en fijne mensen om je heen hebt die je kunnen steunen als je dit besluit te doen.
Stap uit het donker. Kom en eet in het licht. Deel je zorgen, verdriet en passie over dat f*cking eten met hen die van je houden. Zij die niet over je oordelen.

En het allermoeilijkste, maar aller belangrijkste, hou van jezelf zoals je NU bent. Nogmaals, stap uit het donker en kom in het licht. Nu. Ik sta naast je!

xo Anousha