donderdag 15 april 2010

Lid zijn van 'De Club'


Dank voor alle lieve reacties op mijn 'comeback' Kyra... Ik mis je. Zo fijn om van je te horen!!!

Het is erg dubbel om zo 'open' over het onderwerp eten te zijn. Het maakt zo veel los bij zo veel vrouwen en ook mannen. Ik word zelfs regelmatig op straat aangesproken. Ik ben er trots op. Wil het ook niet anders. Maar het brengt ook een verantwoordelijkheid met zich mee merk ik. Het is nog zoeken hoe ik daar het beste mee om kan gaan.
Mensen waarvan ik het nooit had verwacht komen ineens 'out.' aan mij. En soms heb ik het gevoel dat ik iets uit te leggen heb.  Hoe het beste te reageren op "Maar je bent toch gewoon leuk?"  en "Wat doe je nou moeilijk?" Dank. Ik weet het. Ik ben ook leuk. Hartstikke leuk.

En ik blijf moeilijk doen.

Want... en ik blijf het schrijven, in deze tijden van 15 jarige modellen die moeten staan voor vrouwen van 35+, is het bijna onmogelijk om niet een verknipt beeld te krijgen over je eigen schoonheid. Het is niet zo dat ik mezelf haat. Sterker nog, ik begin eindelijk echt van mezelf te houden. Dat geldt volgens mij voor heel veel vrouwen van 40+. Het is zo een geweldige leeftijd. Zeker in deze tijden.  

Op 'onze' leeftijd ben je van zo veel hang-ups en fuck-ups verlost. Lamlendige vriendjes behoren veelal tot het verleden. Lamlendige, zogenaamde, vriendinnen ook. Rond je veertigste lijken al die puzzelstukjes bestaande uit een mix van neuroses en levenservaring eindelijk op hun plek te vallen. Dit is wie je bent. En de oorlogswonden van het leven, horen bij je, sieren je. Maken je extra aantrekkelijk. Sexy op een volwassen manier. Noem het wat mij betreft op een cougar manier.

We hebben nu veel meer mogelijkheden als veertigers. Onze moeders/oma's werden nog on-ceremonieel  afgeserveerd op die leeftijd. Tegenwoordig, in tijden van haarverf in meer tinten dan mrs. Slocombe-rose, isdat niet meer zo. Nora Ephron (schrijfster en regisseur) zegt dat, met name goede haarverf, het leven van vrouwen onomkeerbaar heeft verlengt. Met name in sociale zin. Wij mogen er nog zijn. Mrs Slocombe werd uitgelachen om haar drang om nog deel uit te maken van het 'echte' leven. Zij mocht niet flirten en meebeslissen. Althans, mocht wel maar niemand na haar serieus.  



Godzijdank is dat veranderd. Mollie Sugden, de actrice die mrs. Slocombe speelde, was 50 toen ze de rol kreeg. Jonger dan Madonna nu. 


We leven, praise the Lord, in een maatschappij waarin je niet alleen maar voldoet als je minstens 5 kinderen hebt gebaard en je huis stofvrij is. Ook op de plinten. We leven in tijden van spirituele mogelijkheden, zelfontplooiing en carrièrekansen.

Daarom vind ik het extra stuitend dat het schoonheidsideaal zich niet heeft mee ontwikkeld. Madonna mag nog wel meedoen aan het 'echte' leven, omdat ze er alles aan doet om er uit te zien als iemand, die er alles aan doet om er maar zo jong en dun mogelijk uit te zien. 
Dat is en blijft de norm. Cougar is sinds kort ook de norm. Maar dan wel een uitgemergelde, strakgespoten cougar.




Waar zijn de andere mooie 'oudere' vrouwen? Waarom is dit niet de norm? Ja. Wel voor de een bepaalde groep. Maar ik bedoe de grote commerciële norm? Dit soort vrouwen wil overal zien.





En dit.




Die zie je niet in de gemiddelde media uiting. Wel als je er naar zoekt. Maar we worden juist doodgegooid met die gemiddelde media uitingen.

Zoals met dit.




 
Sorry. Hoe heftig is dit gefotoshopt? Het lijken wel Manga figuren. 
Deze vrouwen zijn geen "iconen die het vrouwbeeld hebben veranderd." Dit zijn geen maatschappij veranderende feministes. Fijne serie. Leuke films. Heerlijk wegdromen maar wel volledig volgens de standaard en de norm. (Dubbel op maar goed. Punt gemaakt.)

We worden de hele tijd misleid. Alsof er zo uitzien als Demi Moore, Sharon Stone Nicole Kidman (Ze winnen een Oscar door zichzelf 'lelijk' te maken)
en Catherine Zeta Jones, doodgewoon is. Haalbaar. Realistisch. Ouderdom is een keuze.
Bullshit. Met zo'n image gaat zo veel werk gepaard. 
Van mijn mogen ze. Ieder z'n botox maar ik vind het misselijkmakend als vrouwen er zo bleu over doen. Geef gewoon bloody toe dat je 3 plastische chirurgen, 2 chefs 4 diëtistes 5 trainers 24/7 tot je beschikking hebt. Dat gelul over "goede genen" en "gelukkig zijn is het beste medicijn tegen veroudering" en, my personal favorite "mijn kleine kinderen houden me slank." Het ligt natuurlijk niet alleen aan die vrouwen. Zij proberen ook alleen maar mee te gaan met de stroom. Het is hun werk. Up Shitcreek without a peddle.

Het maakt me kwaad. En van woede raak je uit balans. Word je onzeker. Dus dat.

Lees het ook op de blog van Wondervol en wie dan ook; modellen worden alleen maar jonger en dunner. Ik weet de cijfers niet precies en heb nu even geen zin om te googlen maarrrrr het is echt zo dat het gemiddelde model van nu 20% dunner is dan 10 jaar geleden (of zo iets, wie weet het precies?) en jonger (15 jaar oud) op de gemiddelde catwalk.


Ik baal er van dat het modebeeld zich maar niet wenst aan te passen aan de veranderende tijden. Als je in de gemiddelde ijssalon (hoezo heet het trouwens geen ijswinkel?) al kan kiezen uit 32 smaken.
Als je in bijna elk land (ook in Iran) als vrouw kan kiezen uit 80 studies.
Waar blijft dan die keuzevrijheid op het gebied van (ok, leuk innerlijke maar ook graag) uiterlijke schoonheid!!!

Ik wil af en toe lekker de Marie Claire lezen zonder de helft geestelijk te moeten blokkeren of een depressie te riskeren.
Ik wil mijn lievelingsblad Vanity Fair, lezen zonder mentale oogkleppen op. Het is echt een zware oefening in concentratie om al die modellen en hysterisch dunne actrices te vermijden. Die energie gebruik ik liever om kernkoppen te... (te wat ook alweer? Zie je, moegestreden.)

Ik wil me niet, niet 'de norm' voelen als ik gvd net 15 euro heb uitgegeven aan de stijlbijbel die Vogue heet.

Ja. Ik kan er voor kiezen om de Vogue niet te lezen. Maar ik hou van mooie kleren. Het inspireert me. Ik vind niks zo heerlijk als goedkopere versies van high fashion vinden. Dan moet ik wel eerst zien wat die high fashion is...
Leuk bladen voor vollere vrouwen. Echt, enig. Maar ik vind dat alle bladen voor alle vrouwen moeten zijn. PUNT!

Ik wil gewoon dit elke dag, week en maand in elk blad zien. En dat is niet raar, onzeker of overdreven van mij.
Ik vind dat alle vrouwen deel uit moeten maken van 'de norm.' Ik geloof dat alle vrouwen daar recht op hebben. Citaat van Groucho Marx geherinterpreteerd "I want to belong to a club that won't have me as their member."  Jullie wellicht ook. 'Wij' moeten niet te veranderen om lid te mogen worden van die club, de regels van de club moeten veranderen. 

Tot de volgende sessie

2 opmerkingen:

  1. Hallo Anousha,

    Allereerst vind ik het zo knap en uplifting dat je zo eerlijk schrijft over hetgene waar zoveel meisjes/vrouwen (ik ook) mee kampen.
    Je hebt niks om je voor te schamen,als ik jouw figuur op mn 40e heb dan kan ik heel content zijn.
    Al vanaf mijn jonge jaren was ik dik (wat wil je als bakkerskindje met al die croissants en lekkere broodjes om je heen) en als kind dagdroomde ik al dat 'later als ik groot ben' alles goed zou zijn. Een aantal jaar geleden ben ik begonnen met sporten en op mijn eten te letten, daardoor ben ik zo'n 15kilo kwijtgeraakt. Ik heb nog steeds geen strakke buik,maar ik kan tenminste in de meeste winkels gaan shoppen.Hier ben ik blij om,maar dit is tevens een vloek omdat steeds n gevoel me blijft achtervolgen van 'wanneer ga ik weer terugveranderen in het dikke lelijke meisje' omdat ik zeer zeker dadelijk als ik een baan heb, niet meer 6x per week kan gaan sporten en niet 1s omdat ik het leuk vind maar omdat ik het 'moet' van mezelf omdat ik bang ben alles weer te verliezen,om die pens weer terug te krijgen zonder enige andere vrouwelijke compenserende vormen.Het voelt alsof alles om eten en sporten draait in mijn leven en de rest is bijzaak.Ik zie nu al een toekomstig beeld, waar ik weer dik ben en over straat loop en een excollega tegenkom,die me toentertijd regelmatig onder mijn neus wreef dat zij t maar onzin vond en dat zij gewoon friet,snickers,ongezond bleef eten, dat ik haar tegenkom en ze me uitlacht en zegt "zie je wel".Ergste is dat zij nooit met dat probleem zal kampen,mede door roken.
    Op zo'n momenten ben ik zo blij dat ik jouw columns kan lezen en daarvoor wil ik je graag bedanken.
    Bedankt, dat je zorgt voor een vleugje zonneschijn in mijn mentale gevangenis!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lieve Anoniem,

    Ik had een lange reactie voor je maar er is iets mis gegaan...

    Ik ga even kijken hoe en wat en zal dit weekend nog reageren ok?

    Zet 'm op. het komt goed! Je gaat niet aankomen lieverd. No way!

    xo Anous

    BeantwoordenVerwijderen

Volgers

Eten en ik. Ik en eten.