dinsdag 27 april 2010

Naakt!


Martijn en ik (de foto is van ons in Parijs vorig jaar) waren dit weekend 11 jaar. Ja echt. 11(!) jaar samen. Om het te vieren wilde ik naar een plek waar ik voornamelijk niks hoefde te doen.

Zoals jullie weten heb ik nogal een hectisch leven. Daarnaast ben ik eigenlijk een nachtvlinder (ik schrijf mijn blogs bijvoorbeeld meestal 's nachts) die al ruim 6 jaar gedwongen wordt vroeg op te staan voor haar (heerlijke) kinderen.

Anyway. Ik wilde iets kleins, intiems en rustigs. Iets met weinig prikkels.

Het werd Sauna Hotstones. Een klein resort in Friesland. Hemels. Echt ongelofelijk. En als je mij niet gelooft, check de recensie uit de Volkskrant. Ik heb echt geen korting gekregen.

Het hotel, meer B&B, heeft maar 3 kamers. Het hele complex is klein maar wel zeer ruim opgezet met alle sauna's zwembaden (buiten en binnen) die je maar kan wensen. De sfeer is huiselijk. Weinig poespas. Veel kwaliteit. Het eten is lekker, voornamelijk locale, biologische streekproducten. Ook was de bediening geweldig. Alsof je bij je vrienden bent. Maar niet van die vrienden die dan de hele tijd met je willen 'praten,' terwijl jij hebt aangegeven dat je er nog niet aan toe bent om 'te praten.'

Dit waren van die vrienden het menen als ze zeggen, "Kom maar lekker bij mij uitrusten. Ik kook. Jij hoeft niks te doen." Die je een kop thee geven met een pak koekjes of een whiskey met een pakje sigaretten (of in mijn geval een patatje oorlog met uitjes, een kaassoufflé en een milkshake vanille) en je lekker even 'laten.' Vrienden bij wie je dus echt kunt uitrusten. Tegen betaling.

En dat heb ik gedaan. Ik heb in geen 6 jaar zo veel geslapen en gedagdroomd. Nogmaals, hemels!

Er was een klein puntje.
Naakt! Alles moest naakt!!!

Of in badjas. Althans. Mocht. Maar niet in de sauna, zwembaden en het stoombad. Dus je mocht eigenlijk alleen in je badjas in het restaurant eten. In het restaurant was niet mogelijk om in je kleren te eten. Alleen in je badjas. Of naakt?
Dat weet ik niet. Maar verder mocht je overal naakt zijn, staan, zitten, eten, roken, drinken, liggen, zwemen en lopen. Naakt!

Een heel weekend EN naakt moeten zijn En proberen te ontspannen. Een uitdaging, zal ik maar zeggen. Voor mij dan. Martijn (jaren zeventig ouders) ging meteen en overtuigd Full Monty. Ik iets minder.

Nog steeds heb ik pijn in mijn nek van het de hele tijd krampachtig proberen badjas en handdoek zo te manoeuvreren dat je zo weinig mogelijk zag.
 En ik zie nog steeds al die andere naakte lijven voor me. Dus niet echt, zoals ik hoopte, "weinig prikkels" met 2 dagen lang uitzicht op andere naakten. Of ik nou wilde of niet. En soms wilde ik dat echt niet.

Het leuke van naakten lijven is wel, dat ze zo kwetsbaar zijn. Zo eerlijk. Zo onschuldig ook. En (en dat verbaasde mij zeer) in al hun imperfectie, in al dat felle, niet ontziende daglicht, toch ook zo weirdly mooi. Als een schilderij van Picasso of Matisse. Of een rare zin in een gedicht van Paul van Ostaijen.
Ik kon mezelf natuurlijk niet helemaal laten gaan maar ik heb wel genoten van al die vrije buiken, rollen en heupen.

Eigenlijk is een lijf zo iets bijzonders en triviaals tegelijk. Na een paar uur valt het esthetische van een lichaam niet meer op. Of, hoort het zo bij de rest dat het niet meer uitmaakt of het nou en mooi lijf is of niet. Een lichaam verliest na een tijdje aan objectiviteit. Ik kon geen enkel lijf meer loskoppelen van de persoonlijkheid die er bij hoorde. Sterker nog, je ziet wat voor een persoonlijkheid iemand heeft door zijn of haar lijf en hoe hij of zij er mee om gaat. Een lief buikje. Een koppige rug. Een domme kont.

Wat dat betreft zijn Martijn en ik totale uitersten van elkaar. Waar hij (alles in de wind) zelfverzekerd rondliep en nog een biertje (NAAKT!) bestelde, liep ik te sjorren aan m'n handdoek, buik angstvallig ingehouden.

Zelfs in het restaurant had in, onder mijn badjas, een onderbroek + hemdje aan. "Niemand ziet toch wat je wel of niet onder je badjas aanhebt?" Vroeg Martijn. "Nee. Maar het voelt zo... NAAKT!" Hij begreep me niet.

Maar ik ga nog een keer terug. Want het was erg fijn. Naakt...


Tot de volgende sessie

3 opmerkingen:

  1. He Anousha,
    Je zou voor de lol ook naar de theatervoorstelling Beperkt Houdbaar moeten gaan. Ook heerlijk allerlei soorten lijven kijken in alle kwetsbaarheid en schaamteloosheid. Maar dan wel zelf met kleren aan, dat voelt dan ook weer scheef trouwens.

    Wat ik dan ook nog even kwijt moet: ik zat tijdens de voorstelling .... OP HET PODIUM. Midden tussen de actrices! Ze hadden in het decor plaatsen voor 8 mensen uit het publiek gemaakt, voor wat meer interactie en directheid. Ik was één van de uitverkorenen. Samen met mijn man, die een van de actrices mocht helpen haar borsten op te hijsen met tape ;-))
    Kortom: een gedenkwaardige avond.

    Maar jij zat lekker in je wellnessoord, daar kan niets tegenop natuurlijk.
    Dag! Rita

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je moest gewoon naakt lopen

    BeantwoordenVerwijderen

Volgers

Eten en ik. Ik en eten.