Het ligt niet aan ons maar aan ons eten.

Jajajajajajaa, ik weet het. Echt een trouwe blogger ben ik niet, maar daar zijn er al genoeg van.

Twee goede voornemens dit jaar:
Meer schrijven, ik doe vanaf aanstaande woensdag mee met een creatieve schrijfcursus.
Een nieuw eetplan. Inderdaad; eetplan. Geen dieet.

Al jaren struggle ik met eten of eten met mij. Ik heb werkelijk alles behalve en maag-band/verkleining en/of lipo geprobeerd om 'normaal' te eten. Wat is normaal? Eten als ik honger hebt en stoppen als ik vol zit. Dus niet meer eten omdat ik ongelukkig, gestresst, eenzaam, onzeker, ziek, verveeld en toch al dik ben. Niet eten omdat het er staat. Niet eten omdat ik niet anders kan. Niet meer kunnen stoppen. Tegen heug en meug doorproppen, me vervolgens diep ellendig voelen, me voornemen dit nooit meer te doen en een paar uur, dagen, weken later de cyclus weer van voor af aan op te starten. 

In de loop van de jaren heb ik veel, ontzettend veel, gelezen over voeding, dieet en emotie-eten. Ik ben een wandelende bibliotheek. Ik heb ook veel ondernomen. Ik heb bij de anonieme overeters gezeten, bij weight watchers, heb bij een dietiste gelopen, heb een periode overgoten met een speciale gel, in plastic verpakt 5 keer per week gesport op 800 calorieën per dag (totdat de boel failliet ging, daar stonden we voor een dichte deur, duizenden guldens armer.) Ik ben in New York in een jaar in therapie geweest voor boulimia nervosa. Hoe lang heb je?

Deze zomer kon ik meedoen met Pure Escapes. Het was op een droomplek op Bonaire. Een week lang biologisch, puur eten en (hels) veel sporten in de natuur. Het betekende, vooral wat eten betreft, een doorbraak die al was ingezet door een lezeres van deze blog:

"In de periode dat ik moest gaan starten met koken,dacht ik dikwijls terug aan mijn oma waar ik in mijn jeugd heel wat jaren heb gegeten; hoe zij vanaf de namiddag in de keuken stond om het avondmaal met verse producten te bereiden en dat ik haar hier dikwijls bij meehielp. Ik vond het zelfs leuk! Nu brengt het mij alleen maar stress omdat ik niks lekkers weet te bereiden, het zoveel tijd kost waardoor ik nog meer honger krijg en rustig eten moeilijker is en ‘ik vertrouw mijzelf al niet’ in de buurt van eten. In mijn jeugdjaren begon het koken met ‘pakjes en zakjes’ steeds meer op te komen wat mijn oma ook veel tijd scheelde en dit werd dan ook in stijgende lijn doorgevoerd binnen mijn familie en de algehele Westerse cultuur. Tegenwoordig staat alles in het teken van snelheid en gemak. Zo ook voor mij met mijn ‘verantwoorde’ kant-en-klaar maaltijden,Optimels,vetloze ontbijtkoeken etc.!

Ik heb dus jaren mijn ongewenste gasten lopen voeden met kunstmatige suikers&zoetstoffen als: aspartaam, sacharine, sorbitol, glucose-fructosestroop en ga zo maar door. Waardoor zij als dank o.a. mijn volledige immuunsysteem, nieren en darmflora naar de knoppen hebben geholpen. Daarbij beroven kunstmatige suikers&zoetstoffen je ook van vitaminen&mineralen, waardoor die leuke reclames van “nu boordevol extra toegevoegde vitamines” ook de grootste lariekoek zijn,aangezien de suikers in het product je er net zo hard weer van beroven!

Dan zijn er nog de welbekende E-Nummers die zowat standaard overal inzitten. Er is een specifiek E-nummer,namelijk E621: Mononatriumglutamaat. Dit E-nummer is een ‘smaakversterker’, maar er zijn veel mensen die gevoelig voor dit E-Nummer zijn en zo dus meer blijven eten hiervan...oftewel “overeten”,”bingeing”,”emotioneel eten”..hoe je ’t wilt noemen. Een ‘klein’ lijstje van benamingen die E621 verbergen; glutamaat, glutamaatzuur, plantaardige gehydogeneerde oliën en vetten, gehydrogeneerde eiwitten, gelatine, calcium- of natriumcaseïnaat toegevoegd gist,gistextract,monokaliumglutamaat,sommige maïsolie, maltodextrine, eiwitten uit tarwe, citruszuur en sommige moutaroma’s. 
Wat overigens ook het geval is bij de bovengenoemde ‘lege’ producten en dan met name de kunstmatige zoetstoffen.

In een interview met Mike Adams zei Dokter Blaylock - www.newstarget.com - dat er genoeg bewijzen zijn voor de stelling dat Aspartaam en Mononatriumglutamaat gevaarlijke additieven zijn. Zou men deze exitotoxische additieven nu verbieden, dan gaan we aldus Blaylock (wereldwijd erkend als expert op het gebied van de gezondheidsrisico's door voedseladditieven) een sterke daling zien van obesitas, verscheidene kankers, zenuwaandoeningen zoals Alzheimer, Parkinson, autisme en hyperactiviteit.

Zowat het gehele supermarkt assortiment is vergeven van deze stoffen en dan met name de ‘verantwoorde Light’-producten. Om mijn gezondheid te redden is de supermarkt dus een plek waar ik nauwelijks nog kom. Biologische markten vormen nu een ontdekkingsreis voor me, met het nieuwe credo: “Hoe meer modder op de groenten, hoe beter!” Het liefst koop ik rechtstreeks van de boer,zo min mogelijk tussenschakels voordat het voedsel mij bereikt. (Misschien een alternatief programma voor Yvonne Jaspers: “Vrouw zoekt boer.”)

Deze informatie werpt een geheel nieuw licht op termen als; “overeten”,”emotioneel eten”,”bingeing”,”zelfdiscipline”,want in hoeverre ligt dit echt aan ons? Wij vrouwen,en sommige mannen, straffen onszelf zo makkelijk af als we weer eens hebben “gezondigd” en dopen onszelf meteen om tot ‘emotionele eters’,’BDO’ers’ of gewoon gebrek aan wilskracht. We rapen onszelf bij elkaar,om vervolgens weer een andere manier te vinden om ons doel te bereiken..."

Het ligt niet ons maar aan ons eten. In de voeding- en dieet industrie, gaat het om biljoenen euro's. Ik geloof niet dat we bewust en met voorbedachte rade worden vergiftigd. 
Ik geloof wel dat de voedsel industrie er weinig baat bij heeft om consumenten goed en volledig te informeren. Ook is de voedselindustrie een machtige lobby, die wetgeving beïnvloed. De schijf van vijf, Voedingscentrum Nederland, Keurmerk 'gezond', allemaal bedacht en betaald door de industrie zelf en niet door een onafhankelijk orgaan bestaande uit wetenschappers en medici. 

Waar gerenommeerde specialisten op het gebied van voeding het allemaal over eens zijn is dit; suiker is niet ongezond, suiker is zeer ongezond. Als je 1 ding wil veranderen, stop dan met suiker. Wie hier meer over wil lezen kan ik het boek van van krisverburgh aanraden: De voedselzandloper. Ook wil ik jullie aanraden om deze blogpost van Tieneke Scholtens te lezen, zij heeft een goede samenvatting gemaakt over de effecten van suiker op ons lichaam. 

Lactose is ook een vorm van suiker, melksuiker. Ik drink geen melk dacht ik altijd, totdat ik al m'n koffie's verkeerd en cappuccino's ging tellen.

Zelf dacht ik altijd dat ik suiker prima kon laten staan. Ik hou van zoet maar ik 'binge' er niet op. Mijn probleem is zetmeel. En wat blijkt; zetmeel = suiker. Zetmeel bestaat uit een ketting van glucosemoleculen en een complexe suiker. Ik reageer heel slecht op deze vorm van suiker. Zoals sommige mensen slecht reageren om lactose en een lactose tolerantie blijken te hebben. 

Ik ben dus gestopt met suiker, ook geen fruit. Geen lactose, ook geen yoghurt en/of karnemelk en, het moeilijkste, geen zetmeel; geen brood, geen pasta, geen rijst en geen aardappelen. Ik eet wel koolhydraten; uit groente. 

Ontbijt bestaat uit eieren, bijvoorbeeld roerei met gerookte zalm, spinazie en feta. Of gebakken ei met tomaat en parmezaanse kaas.
Lunch bestaat bijvoorbeeld uit makreel salade met boontjes. Of gebakken zalm met broccoli en paprika. 
4 uur snack bestaat bijvoorbeeld uit noten met worteltjes. Of een goed stuk kaas met een kleine tomaten salade.
Avondeten bestaat bijvoorbeeld uit Mexicaanse taco's, met alles er op en eraan behalve de taco schelp en de rijst, dus wel met guacamole, gesmolten kaas en sour cream. 

Vet eet ik wel. Eiwitten ook. Voorlopig even geen vlees want ik doe met met Kassa Groen van de Vara;